Ο μεγαλύτερος σεισμός που έχει ποτέ καταγραφεί από σεισμογράφους ήταν εκείνος που εκδηλώθηκε στις 22 Μαΐου του 1960, έξω από τις ακτές της Χιλής. Οι μετρήσεις έδειξαν ότι ήταν μεγέθους περίπου 9,5 της κλίμακας Ρίχτερ. Το επίκεντρο του σεισμού βρισκόταν 150 χιλιόμετρα ανοιχτά των ακτών μιας αραιοκατοικημένης περιοχής, κι έτσι «μόνο» περίπου 2.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, λόγω των δονήσεων και του τσουνάμι που ακολούθησε.

Το τσουνάμι διέσχισε όλο τον Ειρηνικό και 22 ώρες αργότερα έπληξε την Ιαπωνία και τις Φιλιππίνες, προσθέτοντας άλλα 200 άτομα στον κατάλογο των θυμάτων.

Ο σεισμός που έπληξε τη νοτιοανατολική Ασία το 2004, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις, υπολογίζεται ότι είχε μέγεθος 9,0-9,2 της κλίμακας Ρίχτερ – πράγμα που σημαίνει ότι ήταν σημαντικά ασθενέστερος. Επειδή, όμως, οι ακτές εκεί είναι πυκνοκατοικημένες, οι συνέπειες ήταν βαρύτατες.

Σεισμοί τέτοιου μεγέθους είναι ευτυχώς σπάνιοι. Από το 1900, οπότε άρχισε η συστηματική καταγραφή της σεισμική δραστηριότητας, γίνεται κατά μέσο όρο το λιγότερο μια φορά το χρόνο ένας σεισμός μεγέθους άνω των 8,0 Ρίχτερ.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι γίνονται 150.000 σεισμοί μεγέθους 3,0-8,0 Ρίχτερ το χρόνο.

ScienceIllustrated.gr