Το αίσθημα της έλλειψης βαρύτητας δεν οφείλεται φυσικά στη μειωμένη δύναμη που ασκεί η Γη στους αστροναύτες λόγω απόστασης αλλά στο γεγονός ότι οι αστροναύτες μαζί με το διαστημικό σταθμό βρίσκονται σε συνθήκες ελεύθερης πτώσης τροχιακά γύρω από τη Γη. Υπάρχει σαφέστατη βαρύτητα (μόλις 100 χλμ ψηλά είναι οι αστροναύτες, και η Γη έχει 6.400 χλμ ακτίνα, δύσκολο να εξαφανίζεται η βαρύτητα σε τόσο μικρή απόσταση), απλά οι αστροναύτες δεν τη νοιώθουν γιατί καθώς βρίσκονται σε “ελεύθερη πτώση” δεν υπάρχει αντίδραση να εξισορροπεί το βάρος τους (πρώτος νόμος του Νεύτωνα, δράση-αντίδραση). Έτσι αιωρούνται.
Η τροχιά των αστροναυτών δεν είναι “ελεύθερη πτώση” με την έννοια που έχουμε εδώ στη Γη (αν και νοιώθει κανείς συνθήκες έλλειψης βαρύτητας και σε μια ελεύθερη πτώση στη Γη εφόσον δεν υπάρχει αντίδραση του ανέμου – όπως στα πειραματικά αεροπλάνα που βουτάνε για μερικά δευτερόλεπτα). Απλά έχουν αρκετή ταχύτητα προς εμπρός ώστε σε συνδυασμό με την κυρτή Γη να μην πέφτουν ποτέ πάνω της.
Άρα υπάρχει βαρύτητα, δεν υπάρχει αντίδραση ώστε να την κάνει αισθητή.