Υπεύθυνος για το όριο αυτό είναι ένας Γερμανός, ο Friedhelm Hillebrand. Το 1986 ήταν πρόεδρος της επιτροπής υπηρεσιών nonvoice του Παγκόσμιου Οργανισμού Επικοινωνιών, και ήταν ο υπεύθυνος για τη θέσπιση και την εφαρμογή του προτύπου των 160 χαρακτήρων στα μηνύματα. Πώς του “ήρθε” το όριο των 160 χαρακτήρων; Απλά κάθησε ένα βράδυ στην παραδοσιακή του γραφομηχανή και άρχισε να γράφει τυχαίες προτάσεις. Μετρώντας, διαπίστωσε ότι όλες ήταν κάτω από 160 χαρακτήρες, οπότε ήταν ένα όριο που το θεώρησε επαρκές. Δεδομένου του τρόπου μετάδοσης των μηνυμάτων, επεδίωκαν να χρησιμοποιήσουν τότε όσο λιγότερο bandwidth ήταν δυνατόν, συνεπώς οι 160 χαρακτήρες φάνταζαν βολική λύση. Μαλιστα είχαν πρόβλημα, μια και με 128 χαρακτήρες τα πράγματα θα ήταν ακόμα καλύτερα, κατάφεραν όμως να “στριμώξουν” και άλλους 32 τελικά. Ο Γερμανός δεν έγινε ιδιαίτερα πλούσιος από τη θέσπιση αυτού του standard, όμως αυτός ήταν ο εμπνευστής και πρώτος υλοποιητής.