1) Βελτίωση υλικοτεχνικής υποδομής.Πράγμα που σημαίνει κάθε τάξη να διαθέτει κατάλληλο εξοπλισμό και μέσα (κατάργηση του πίνακα με τις βλαβερές κιμωλίες και αντικατάσταση με άσπρους πίνακες κλπ, όργανα-αντικείμενα ειδικά,εργαστήρια για τα θετικά μαθήματα, σύνδεση internet για πρόσβαση συνεπώς και υπολογιστές που να λειτουργούν, μηχανή προβολής(προτζέκτορα), διάφορα μέσα αναπαραγωγής ήχου κλπ.
2) Μέριμνα για μια επιμελώς εξοπλισμένη και ενημερωμένη σχολική βιβλιοθήκη.
3)Έμφαση σε καλλιτεχνικά μαθήματα (θέατρο, μουσική, χορό), καθώς η σπουδαιότητά τους είναι πολύ μεγαλύτερη από όσο πιστεύεται γενικότερα.Μακάρι να γινόταν συνείδηση αυτό και σε έμας τους εκπαιδευτικούς και στους ανωτέρους μας.Οι μαθητές μας θα ήταν πολύ πιο ευτυχισμένοι.
4)Υποστήριξη επί της ουσίας των αλλοδαπών μαθητών με υποχρεωτικές τάξεις υποδοχής που θα παρέχουν βοήθεια στη γλώσσα.Επιβάλλεται από τη στιγμή που οι μαθητές μας δεν είναι μόνο έλληνες.
5)Ψυχολογική υποστήριξη από άτομο ειδικό το οποίο με σωστούς χειρισμούς θα βοηθά σωστά περιπτώσεις παιδιών με διαταραχές.
6)Επιμορφώσεις δασκάλων με σωστή οργάνωση και κίνητρα.
7)Μία σχολική ώρα λογίζεται διπλάσια από άποψης ψυχολογικού κόστους.Οι μειώσεις μισθών στην εκπαίδευση,ματαιώνει πολλές προσδοκίες και απογοητεύει τους εκπαιδευτικούς.Ας αναγνωριστεί επιτέλους το έργο τους και ας μην είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος για παραλήψεις και ευθύνες.Ας μας δίνονται κίνητρα για να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας.Πολλοί από εμάς,παρόλο που μας τα στερούν συνεχίζουμε απτόητοι.
8)Βιβλία γραμμένα έτσι ώστε να μην απευθύνονται μονάχα σε ιδανικές τάξεις και ιδανικούς μαθητές.Με λίγα λόγια στόχος τους να μην είναι μια μειονότητα άριστων μαθητών και πλειονότητα κάτω του μετρίου.
9)Εφόσον έχει τεθεί το θέμα αξιολόγησης εκπαιδευτικών, ας βρεθεί ένας τρόπος ικανός και κυρίως αντικειμενικός.Μη ξεχνάμε πως ο ανθρώπινος παράγοντας μπορεί να περιπλέξει τα πράγματα και να οδηγήσει σε εποχές παλαιότερες.Θα μπορούσε η αξιολόγηση να έχει τη μορφή παρουσίασης έργου από κάθε τάξη, χωρίς αυτό να σημαίνει έλεγχο και καταπίεση και φόβο για να αποδείξουμε την ικανότητά μας.
10)Όσα ανέφερα, αφορούν στο δημοτικό σχολείο, μιας και η εμπειρία μου υπάρχει σε αυτό το χώρο.Το οικονομικό θέμα είναι το βασικό κομμάτι.Αφού λοιπόν όλοι οι ανώτεροι “νοιάζονται” κάθε φορά για τα θέματα εκπαίδευσης, ας βρούνε τρόπο να την ενισχύσουν και όχι να την εξαθλιώνουν.Ας το δούμε έμπρακτα επιτέλους.Με δαπάνες, μισθούς κλπ και όχι με κλωτσιά προς τα κάτω.Βέβαια,τελειώνω τη φλυαρία μου, ρωτώντας ρητορικά, κατά πόσο τελικά υπάρχει πραγματική θέληση για αλλαγή.Μήπως αυτό δε βολεύει και τόσο;και ο νοών νοείτω.