Το pH αποτελεί μέτρο οξύτητας ή αλκαλικότητας μιας χημικής ουσίας, εξ ου και αναφέρεται ως ενεργός οξύτητα.

Η έννοια του pH εισάχθηκε το 1909 από το Δανό χημικό Σέρενσεν (S.P.L. Sørensen).Στις μέρες μας η κλίμακα pH που κυμαίνεται από 0 έως 14, χρησιμοποιείται ευρέως για τον προσδιορισμό της οξύτητας ενός διαλύματος. Διαλύματα για τα οποία η τιμή του pH είναι μικρότερη από 7 χαρακτηρίζονται ως όξινα, ενώ διαλύματα με pH μεγαλύτερο από 7 χαρακτηρίζονται αλκαλικά[1]. Tέλος, τα διαλύματα με pH=7 ονομάζονται ουδέτερα.

Η κλίμακα PH είναι ο αρνητικός δεκαδικός λογάριθμος των οξωνίων.
Δηλαδή: pH=-log{H3O+}.
Σε ένα υδατικό διάλυμα υπάρχουν πάντοτε οξώνια διότι πραγματοποιείται ο αυτοιοντισμός του νερού που έχει ως προϊόντα οξώνια και υδροξύλια.